ای مهار عاشقان در دست تو

گمانم دیگر باید بنویسم. شاید باید از ادامه‌ی سفرنامه‌ام شروع کنم که یادم بیاید جریان چه بود. این را دارم می‌گذارم این‌جا به حکم نخ دور بند انگشت که فراموش نکنم باز «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ» (بلد:4).