اینجا درونیات من است؛ مکشوف، رنگهایش را مینگارم. اینجا گاهی بلند فکر میکنم، گاهی زمزمه میکنم، شاید گاهی هم داد بزنم دربارهی بعضی لحظاتم و دلمشغولیهای این سالهایم.
«ای عزیز! بدان که راه خدا نه از جهت راست است و نه از جهت چپ، و نه بالا و نه زیر و نه دور و نه نزدیک. راه خدا در دل است و یک قدم است: دَعْ نَفْسَکَ وَ تَعالِ... ای عزیز! حجّ صورت، کار همه کس باشد، اما حجّ حقیقت نه کار هر کسی باشد. در راه حج، زر و سیم باید فشاندن؛ در راه حق، جان و دل باید فشاندن. این که را مسلّم باشد؟ آن را که از بند جان، برخیزد. مَنِ اسْتَطاعَ اِلَیْهِ سَبیلاً این باشد.»
بله. مقام صفح.