۲۲

یک روز هم جامعه‌شناسی و علوم وابسته‌ی دیگر را از سر باز می‌کنم می‌اندازم قاطی رخت چرک‌ها تا نوبت شست شو‌یشان برسد. خودم هم می‌روم یک نان‌وایی باز می‌کنم با 10 مدل نان ثابت و 10 مدل نان غیرثابت برای روزهای خاص. روزهای تعطیل هم پای و پیراشکی درست می‌کنم. توی ایوان هم یک سری کم میز صندلی می‌چینم. بساط چای و قهوه هم آن‌گوشه به راه است. یک سبد مجله و یک نیم‌کتاب‌خانه‌ هم آن‌یکی گوشه هست؛ کتابت را جا بگذارطور. 

شاید چون سر صبحی چشم‌هام باز نشده رفته‌ام برای شب کیک گلابی درست کرده‌ام و چیز هیجان‌انگیزی از آب در آمده این تصورات را بافته‌ام (با دوربینم قهر کرده‌ام وگرنه عکس هم می‌گذاشتم لابد). شاید هم پس‌لرزه‌های ای‌میل استاده است. 

پ.ن. از دل‌شوره‌ی کارهای مانده و حالم، بی‌خواب شده‌ام باز. به دفاع نمی‌رسم پیش از رفتن. حالا پایان‌نامه‌ام حکم غذای از دهن افتاده‌ای را دارد که انگیزه‌ی باز گرم کردنش را ندارم. غصه‌ی بزرگی است روی دلم.