چشم به راه ماه نو (۳)

فَاصْفَحْ عَنِّی

بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ

روزی از پشت سیم‌های تلفن برایم گفت فرق است بین «عفو» و «صفح». بعد از آن روز سرم را انداختم پایین و گفتم «فاصفح»؛ که دیگر به رویم نیاوری حتی.

پ.ن. این روزهای آخر ماه شعبان، چند صفحه که از مناجات بگذری، می‌رسی به: «إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ». پای «غفرانش» در میان است.