اینجا درونیات من است؛ مکشوف، رنگهایش را مینگارم. اینجا گاهی بلند فکر میکنم، گاهی زمزمه میکنم، شاید گاهی هم داد بزنم دربارهی بعضی لحظاتم و دلمشغولیهای این سالهایم.
کلاً عالی بود. مخصوصا که فهمیدم خل مشنگ های دیگه ای هم هستن که خواب و بیداریشون رو از هم تشخیص نمی دن گاهی. من فقط نمی دونم این کریستوفر نولان اگر توی فیلمش اینهمه بزن بهادر بازی نباشه آسمون زمین می آد؟ گرچه از عناصر واجب و لازمه جذابیت اه به هر حال. و اینکه چرا دی کاپریو؟ واقعا چرا؟ حالا چی بلخره؟ آخرش خواب بود؟ بیدار بود؟ همه اش خواب بود اصلا از بیخ و بن؟ آدم می خواد بره سر به بیابون بذاره که یک سری آدم همچین ایده هایی رو می نویسن و می سازن.
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
سخته ترجمه کردنش