عاشقانه‌های او (5)

قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبـِبْکُمُ اللَّـهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ

وَ اللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

(آل‌ عمران: ٣١)

همین امشب، این‌همه راه آمده بودم که این آیه را باز بشنوم و بگذارمش کنار آن بیت که ذکرِ مدام شده از شب آخر قدر برایم.

نار تو این است، نورت چون بود؟
ماتم این، تا خود که سورت چون بود؟