SJP/NYC

دیروز از بس‌ پرسه زدم بین غرقه‌ی برندهای مختلف لوازم آرایشی و عطر بو کردم سرم گیج رفت و هیچ دانه‌ی قهوه‌ای هم دیگر قدرت نداشت بوهای قبلی را خنثی کند. آخرین چیزی که بو کردم یکی از عطرهای سارا جسیکا پارکر بود که به هیچ چیز شبیه‌تر از بوی سیگار بهمن نبود. همین شد که بی‌خیال شدم و فکر کرم حس شامه‌ام کلاً هنگ کرده. امروز باز اتفاقی از جلوی غرفه‌ای که تبلیغ همان عطر بود گذشتم، و باز بوش کردم. فرقی نکرد؛ بویش که می‌کنی انگار داری از کنار یکی که از صبح دو پاکت سیگار بهمن را نخ‌به‌نخ پشت سر هم کشیده و حالا هم سر ظهری کلافه است از شلوغی خیابان و گرمی هوا، رد می‌شوی.