مکشوف

وَلَقَد خَلَقنَا الإنسَان وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُه وَنَحنُ أقرَبُ إلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید

مکشوف

وَلَقَد خَلَقنَا الإنسَان وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُه وَنَحنُ أقرَبُ إلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید

مکشوف

این‌جا درونیات من است؛ مکشوف، رنگ‌هایش را می‌نگارم. این‌جا گاهی بلند فکر می‌کنم، گاهی زمزمه می‌کنم، شاید گاهی هم داد بزنم درباره‌ی بعضی لحظاتم و دل‌مشغولی‌های این سال‌هایم.

بایگانی

نکند اندوهی سر رسد از پس کوه

چهارشنبه, ۱۵ مهر ۱۳۸۸، ۱۰:۵۴ ق.ظ
سعی کن وقتی عصبانی هستی کیک سیب نپزی. هر چقدر هم که روزت روز خوبی بوده باشد تا همان لحظه ی عصبانی شدن باز هم نمی صرفد. کیکت یا بی مزه می شود یا شیرین تر از آنچه باید. ظرفش را کوچک انتخاب می کنی و توی فر سر می رود -- درست شبیه خشمت که مثل یک مایع لزج زجر آور دارد همه ی فضای خانه را پر می کند. سعی کن در طول روز این همه خوش نباشی که هوس کیک سیب کنی بی اینکه حدس بزنی همه ی خوشحالیت ظرف چند دقیقه به یک عصبانیت سیال تبدیل می شود.
۸۸/۰۷/۱۵

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">