مکشوف

وَلَقَد خَلَقنَا الإنسَان وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُه وَنَحنُ أقرَبُ إلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید

مکشوف

وَلَقَد خَلَقنَا الإنسَان وَنَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُه وَنَحنُ أقرَبُ إلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید

مکشوف

این‌جا درونیات من است؛ مکشوف، رنگ‌هایش را می‌نگارم. این‌جا گاهی بلند فکر می‌کنم، گاهی زمزمه می‌کنم، شاید گاهی هم داد بزنم درباره‌ی بعضی لحظاتم و دل‌مشغولی‌های این سال‌هایم.

بایگانی

آسمان آبی تر، آب آبی تر

يكشنبه, ۱۴ تیر ۱۳۸۸، ۰۹:۵۲ ق.ظ

سالی 2 3 بار دیدن آبشار نیاگارا بر ما فرض است. در این سالها هر بار که رفته ام چند دقیقه در بهت شکستگی آب درست از روی لبه تیز تیبل راک و ریختنش بر سطح پایینی رودخانه ی نیاگارا گم شده ام. گاهی که پیش آمده و با کشتی تا نزدیک ترین نقطه ی ممکن از پایین به ریختن آب نگاه کرده ام تا چند ساعت گیج شده ام و سکوت. زیبایی حیرت آوری دارد. 

... بعد مدام فکر کرده ام به چه چیزهای بی مایه و حقیری گیر کرده ام در این دنیا.

پ.ن: دیروز بی حوصله عکس گرفتم از همه چیز.

۸۸/۰۴/۱۴

نظرات  (۱)

واوو؛ چه آب و آسمان و آب‌شاری. لذت بردم از عکس‌ها.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">