یک یک هشتاد و هشت
جمعه, ۳۰ اسفند ۱۳۸۷، ۰۷:۴۹ ب.ظ
فروردینی که با صدای یک سینه سرخ شروع شود حتماً سال پر آوازی را در پی دارد. سینه سرخ نشسته درست روی نوک شیروانی. پرهای زیر گلویش و بین دوبالش و روی سرش سرخ است. اندازه اش، قدر مشت بسته ی من. و می خواند. با طلوع آفتاب می خواند. و من از پشت این پنجره چشمانم برق می زند.
۸۷/۱۲/۳۰