جامعه شناسی دین درس خطرناکی است (2)
سه شنبه, ۸ بهمن ۱۳۸۷، ۰۵:۰۷ ق.ظ
این‌قدر جامعه‌شناس شده‌ام که وقتی بخش عقاید پاگانی کتاب سایبرهنج را می‌خوانم و می‌رسم به جریان‌ها و جنبش‌های آن‌لاین جادوگرهای معاصر رویم نمی شود بلند‌بلند بخندم. این‌قدر جامعه‌شناس شده‌ام که فکر کنم Religion --the same as Reality-- is socially constructed. این که "دین" و "واقعیت" مثل بقیه‌ی نهادهای اجتماعی حاصل روابط اجتماعی و social interaction هستند و مثل آن که به مسیحیت و یهودیت و اسلام نمی شود خندید به آئین جادوگری و عقاید پاگانی یک مشت جادوگر هم نمی شود خندید؛ جامعه‌شناسانه اگر بخوانیمشان.
این شد یک تکه از این‌که "چرا جامعه‌شناسی دین درس خطرناکی است؟" باشد تا بقیه‌اش را بگویم.
پ.ن: از هم‌این حالا ذوق‌ذوق یک‌شنبه‌ای را می‌زند دلم که تنهایی با خودم بسی صفا خواهم کرد. توی To do لیستم سه بار درشت و خوش نوشته‌ام: فیلم-- کتاب با اسمایلی قه‌قهه. یک‌شنبه مهمان‌هایم می‌روند بعد از 3 ماه و 10 روز. (الان خیلی اوج اژدها صفتی خودم را نشان دادم؟)
۸۷/۱۱/۰۸
بلـــه. از این‌ها زیاد خواهید دید :)