اینجا درونیات من است؛ مکشوف، رنگهایش را مینگارم. اینجا گاهی بلند فکر میکنم، گاهی زمزمه میکنم، شاید گاهی هم داد بزنم دربارهی بعضی لحظاتم و دلمشغولیهای این سالهایم.
من وقتی شروع کنم کتابهای خوب رو نوشتههای خوب رو موسیقیهای خوب رو مزههای خوب رو حسهای خوب رو قسمت کنم با یکی یعنی دارم به مرحلهی «جاده لغزنده است» نزدیک میشم