I believe in the power of you and I

روزهای اولی که آهنگ I believe را که برای المپیک ونکوور (+) خوانده اند می شنیدم، خوشم نمی آمد ازش. حس عرضه و معرفی المپیک (یکی از نمادهای خوشگل نمای نظام سرمایه داری) به عنوان یکی از داستان های میوزیکال fairytale دیزنی (اون از این بدتر این از اون) لجم را در می آورد -- اگر به موسیقی پس زمینه ی صدای خواننده و گروه کر گوش کنید گمانم شباهت را دریابید. مخصوصاً که Nikki Yanofsky، خواننده اش، با آن صدای خوب کم سن و سالش، مدام شاخ و برگ می داد به افکار پریشان من درباره ی المپیک و حواشی abuse کننده اش.

ولی دیروز یک لحظه چشم هایم را بستم وقتی نیکی می خواند I believe in the power that comes ... یا وقتی با مکث می گفت We'll stand tall for what is right تمام عکس و کلیپ های این 8 ماه ایران جلوی چشمم رژه رفتند... خوب هماهنگ است این آهنگ و متنش با آن صحنه ها برای تزریق حس امید و دلگرمی. 

پ.ن: مریض شده ام فکر می کنید؟