28
شنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۸۸، ۰۴:۲۰ ق.ظ
به هر حال آدم هر سال به دنیا می آید؛ چه در سال خوشی چه در سال نا خوشی. چه دوستانش در بند باشند و دخترک سرزمینش با چشم خون افشان وسط خیابان توی روز روشن مرده باشد چه پسرک سرزمینش را سیاه و کبود کرده باشند و جایی دور از چشم من و تو دخلش را آورده باشند. آدم به دنیا می آید هر سال.
به دنیا آمدن آدم گاهی هم می خورد به اربعین و دهه ی آخر ماه صفر آن هم سال 88. رفتم یک نگاهی انداختم به تفال لحظه ی سال تحویل ... گریه ام گرفته لابد که نمی توانم ادامه بدهم دیگر.
۸۸/۱۱/۱۷
عزیز دلی که خیلی دوری و خیلی نزدیک تر از خیلی ها که اینجا هستند می نویسی