اینجا درونیات من است؛ مکشوف، رنگهایش را مینگارم. اینجا گاهی بلند فکر میکنم، گاهی زمزمه میکنم، شاید گاهی هم داد بزنم دربارهی بعضی لحظاتم و دلمشغولیهای این سالهایم.
وای؛ منم دقیقم این آلبومِ قربانی که این آهنگ توشه رو اولبار توی پاییزِ خیلی خاطرهانگیزی گوش دادم و حالاها هروقت، هرجا، هرقدر به گوشم برسه از اکناف یا خودم برم پیش، پرت میشم به اعماقِ اون خاطرات... امشب که تو در کنارِ منی/ غمگسارِ منی...
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.