اینجا درونیات من است؛ مکشوف، رنگهایش را مینگارم. اینجا گاهی بلند فکر میکنم، گاهی زمزمه میکنم، شاید گاهی هم داد بزنم دربارهی بعضی لحظاتم و دلمشغولیهای این سالهایم.
بعضی وقتها آدم تو زندگیش تصمیم هایی می گیره که تا عمر داره مجبوره یک بند حسرت بخوره یا لعن و نفرین نصیب خودش کنه بس که اشتباه کرده و بوده و اینها. تا عمر داره ها. تا عمر داره.