برای هباء و دوستانش

هر چه فکر می کنم راه حلی نمی یابم برایشان/برایمان الا ظهور او که باید بیاید. نه هم‌دلی مسلمانانه داریم نه پشتیبانی می کنیم از هم. که اگر هم بکنیم بی غرض و مرض نیست. نه تفوق علمی و نظامی داریم که بتوانیم قد علم کنیم و نه منطق رویارویی با آنچه بر ما می گذرد. چه کنیم؟ چه کنیم این شب‌ها با این عذاب وجدان که ما در محیطی سلم و سلام برای عزای امام‌مان نوحه می خوانیم و اشک می ریزیم و خانه مان را سراسر سیاه پوش می کنیم و در یک گوشه دنیا ظلمی آشکار در حال وقوع است. چه کنیم ما با این عذاب؟ چه کنیم با وجدان هایمان؟ چه کنیم با درد دین‌مان؟ چه کنیم با منطق بی منطق این دنیا؟